یکی دیگر از سبکهای فرزندپروری که دیانا بامریند روانشناس آمریکایی معرفی می کند، سبک آسان گیر یا سهل گیر است. این سبک در دنیای امروز رواج بیشتری نسبت به گذشته دارد. در این روش یا سبک والدگری، کودک تسلط نسبی بر زندگی والدین دارد و والدین از اقتدار و قاطعیت لازم در مقابل فرزندان برخوردار نیستند. فرزندپروری با این روش باعث ایجاد مشکلات رفتاری و عاطفی در کودکان می شود. در زیر برخی از ویژگی های والدین و کودکان پرورش یافته با این سبک آمده است.
ویژگی های والدین
(توجه و پاسخدهی بالا – توقع، کنترل و نظارت پایین )
۱–محبت زیاد
نسبت به فرزند خود محبت فراوان دارند.
۲–مهربانی نامناسب
مهربانی و محبت نابجا در زمان و مکان نامناسب نسبت به فرزند خود بروز می دهند
۳–پاداش دهنده بی تناسب
این والدین وقتی رفتار یا عملکرد کودک هیچ گونه پاداشی نیاز ندارد ممکن است پاداش بدهند.
۴–کنترل و نظارت کم
بر رفتارهای کودک نظارت خیلی کمی دارند. قواعد شفاف و روشنی برای رفتارها در موقعیتهای مختلف در نظر نمی گیرند.
۵–دادن استقلال نامناسب به کودک
در زمانی که برای انجام یک رفتار یا عملکرد هنوز دانایی و توانایی کودک به سطح مطلوبی نرسیده به کودک اجازه می دهند تا کاملا مستقل عمل نماید.
۶–عدم برخورد مناسب با سوء رفتار کودک
در مقابل رفتارهای مشکل دار کودک منفعل عمل میکنند.
۷– محدودیت های بسیار کم
حد و مرزهای کمی برای رفتار کودک در محیط در نظر می گیرند و کودک محدودیتهای خیلی کمی را تجربه می کند.
۸– حمایت و طرفداری نابجا از کودک
در موارد اختلاف با دیگران که حق با کودکشان نیست و باید واقعبینانه و منصفانه عمل کنند، بازهم به طرفداری کامل از کودک خود بر می خیزند.
۹– وابسته کردن کودک به خود
کودک را چسبنده به خود بار می آورند. هدفشان این است که کودک هیچ سختی و رنجی را تجربه نکند.
۱۰–انجام وظایف کودک به جای او
به دلیل آسانگیری و نداشتن انتظار و توقع منطقی از کودک، تکالیف یا وظایف کودک را بجای او انجام می دهند.
۱۱–عدم مشخص کردن درست و غلط برای کودک
فرزند خود را از نسبت به رفتارهای درست و غلط در موقعیتهای مختلف آگاه نمی کنند.
۱۲– مقررات کم و یا غیر شفاف
نظم، قاعده و مقررات کمی برای خانواده در نظر می گیرند.
۱۳– پایبندی کم نسبت به پیامدها
اگر پیامدی برای بدرفتاریها یا عدم انجام وظایف و تکالیف کودک در نظر بگیرند پای آن نمی مانند و به راحتی کوتاه می آیند.
ویژگی های کودکان
۱–پرتوقع
این کودکان توقع های نابجای خیلی زیادی دارند. توقع هایی که در بیشتر موارد حق آنها نیست.
۲–خودخواه
معمولا این کودکان خود خواه هستند و خود را مرکز زندگی می دانند.
۳–پرخاشگر
در مقابل ناکامیها تحمل کمی دارند و دست به پرخاشگری می زنند.
۴–اهمال کار
نسبت به انجام وظایف و مسئولیتهای خود اهمال کاری دارند.
۵–وابسته
وابسته به دیگران به ویژه پدر و مادر خود هستند.
۶–بی انگیزه
نسبت به انجام کارهایی که کمی سخت است و اجباری در آنها وجود دارد انگیزه کمی دارند.
۷–رها کننده کار در نیمه راه
به دلیل حمایت بیش ازاندازه از طرف پدر و مادر و حل شدن اکثر مسائل آنها از طرف والدین، در زمان برخورد با مشکل و سختی، کارها را نیمه تمام رها می کنند.
۸– مشکل در روابط با همسالان
به دلیل خودخواهی، پرخاشگری، اهمالکاری و … در رابطه با همسالان خود به مشکل برمی خورند.
۹– اضطراب
چون به پدر و مادر خود وابسته هستند در موقیعت های سخت و چالش برانگیز، دچار اضطراب بالا می شوند.
۱۰– نارضایتی
در بیشتر مواقع ناراضی هستند. چون دنیا به میل آنها نمی چرخد.
۱۱–بی انضباطی
به دلیل عدم وجود قواعد و مقررات کافی، نوعی از بی انضباطی را در زندگی آنها می توان مشاهده کرد.
نکته: شدت و ضعف این ویژگی ها در هر والد یا کودکی می تواند متفاوت باشد.
