در این سلسله پست ها هر هفته یک پارگراف از یک کتاب که برجسته و قابل تامل بوده آورده می شود.
پارگراف این هفته از کتاب مامان و معنی زندگی انتخاب شده است:
همه ی زندگیم به جست و جوی تسلی گرفتن از انواع و اقسام مام های زمین گذشته است. حالا همه شان از جلو چشمانم می گذشتند: مادر متوفایم که حتی وقتی آخرین نفس ها را می کشید هم نفهمیدم از او چه می خواسته ام؛ چندین خدمتکار سیاهپوست مهربان که هنگام نوزادی و کودکی در آغوش می گرفتندم و نامشان را مدتهاست از یاد برده ام؛ خواهرم که جانش را خیلی دوست داشت و از ته مانده ی بشقابش به من می داد؛ معلمان به تنگ آمده ای که مرا به کناری می کشیدند و تشویقم می کردند، روانکاو سالخورده ام که سه سال تمام با دل و جان و در سکوت، جلساتم را اداره کرد.
مامان و معنی زندگی (داستان های روان درمانی)، اروین د. یالوم، ترجمه سپیده حبیب، نشر قطره، صفحه ۱۱۶
