ارتباط با کودکاصول فرزندپروریپدری کردن

الگو سازی مناسب برای کودکان

کودکان استعداد زیادی  در یادگیری از طریق مشاهده دارند. یعنی مغز کودکان یک دوربین عکاسی و فیلم برداری بسیار قوی است که آنچه می بیند را ضبط می کند و در زمان لازم پخش می کند یا نمایش می دهد.

این موضوع فرصت مناسبی را در اختیار پدر و مادر می گذارد تا از طریق الگو قرار دادن ویژگی ها و رفتارهای مطلوب خود، بستری برای یادگیری مهارتهای لازم و رفتارهای مطلوب کودک فراهم کنند.

 رفتارها، مهارتها و ویژگی هایی مثل:

شستن دستها قبل و بعد از غذا

چیدن و جمع کردن میز غذا

استفاده صحیح از قاشق و چنگال

غذا خوردن صحیح

مسواک زدن

مهارتهای ارتباطی مانند سلام و خداحافظی، تشکر کردن و یا درخواست چیزی از دیگران

مرتب کردن تختخواب، لباسها، جارو کردن و یا ظرف شستن

انواع بازی با توپ و وسایل دیگر

استفاده از ابزار مختلف مانند چکش، قیچی ، آچار

شستن حیاط خانه یا ماشین-  جمع کردن وسایل شخصی بعد از استفاده

رفتارهای مربوط به خوابیدن و بیدار شدن

شیوه برخورد مناسب با آدمهای دیگر

احترام به قوانین و قواعد چه در فضای خانه و چه در سطح اجتماعی و حتی احترام به قواعد و قوانین در بازی، رقابت و مسابقه

رفتارهایی مثل خرید کردن،  رانندگی کردن

ابتکار و خلاقیت در انجام کارها

مهارت حل مسئله یا مشکل

پرخاشگری و لجبازی در کودکان

علاوه بر رفتارهای که گفته شد از الگو سازی مناسب می شود برای ایجاد برخی دیگر از رفتارها، صفات و ویژگیها هم استفاده کرد

مثل:

1- رها نکردن یک کار یا فعالیت مهم در نیمه راه

یعنی به عنوان والد وقتی یک کار مهم را شروع می کنیم و خسته می شویم و یا به مشکل برمی خوریم، کار را در نیمه راه رها نکنیم. بلکه تلاش کنیم تا کار را به پایان برسانیم. چون یکی از ویژگی های مهم انسانی را یه فرزندمان نشان می دهیم؛ تداوم و استمرار در انجام یک کار و به پایان بردن آن. ویژگی ای که اساس و زیر بنای موفقیت در زندگی است.

2- توانایی صبر کردن تا زمان انجام یک کار و یا فعالیت فرا برسد.

یعنی من والد بتوانم تا آماده شدن شام صبر و گرسنگی خودم را مدیریت کنم و به همسرم نق نزنم که پس این شام چی شد؟

چون فرزند من در حال تماشای توانایی صبر کردن من است و شاید بعنوان یک الگوی رفتاری از من برداشت کند.

3- ابراز احساس منفی به شیوه مناسب

این احساس می تواند ترس، نگرانی و اضطراب باشد یا خشم و عصبانیت و یا نارحتی.

یعنی پدری که در مقابل یک ناکامی ساده ، مثل پیدا نکردن جورابش داد می زند که این جوراب من کجاست؟ و با حالت عصبانیت از همسرش می خواهد که جورابش را پیدا کند خیلی در الگو بودن تفاوت دارد با پدری که احساس ناکامی و خشمش را با ملاحظه بقیه افراد خانوداه و به درستی مطرح می کند.

یا تفاوت هست بین مادری که برای همه موضوعات نگرانی دارد و مضطرب است تا مادری که موضوعات کم خطر و یا بی خطر را از موضوعات پر خطر و واقعا آسیب زنده جدا می کند رفتارهای اضطرابی کمی از خود نشان می دهد.

4- استفاده به اندازه و مناسب از برخی ابزار و وسایل مثل تلویزیون، کامپیوتر و یا موبایل و یا اینترنت

پدر و مادری که انتظار دارند که فرزند یا فرزندانشان به اندازه و به شکل درست و مناسب از این وسایل استفاده کنند شاید بهتر باشد آستینها رو بالا بزنند و اول خود الگوهای خوبی در این زمینه باشند..

5- تمایل به همکاری و یا شریک شدن وسایل با دیگران

پدران و مادرانی که اهل همکاری و مشارکت و کنار آمدن سالم با دیگرانند ، الگوهای خوب و برجسته ای برای فرزندشان هستند.

          

برای اینکه یک رفتار و یا ویژگی را الگوسازی کنیم به چند نکته باید توجه کنیم :

1- رفتارهایی که مایلیم کودک در سن مشخص انجام بدهد را مشخص کنیم

مثلا در مورد جمع و مرتب کردن وسایل شخصی

2-اجازه دهیم کودک به خوبی رفتارهای ما را مشاهده کند

یعنی بگذاریم کودک رفتارهای ما در مورد مرتب و منظم کردن وسایل را ببیند.

3- برای کودک شرح دهیم در حال انجام چه کاری هستیم (برخی اوقات در مورد مراحل انجام یک کار توضیح ساده ای بدهیم)

توضیح دادن به کودک ذهن او را شکل می دهد و می تواند کودک را به انجام کار علاقمند سازد.

4- اگر کودک سوال یا سوالاتی پرسید با صبر و حوصله لازم جواب را دهیم

5-  اجازه دهیم کودک اعمال و رفتار ما رو با خیال راحت تقلید کند.

مثلا اگر در حال  مرتب کردن لباسها هستیم و فرزندمان هم به تقلید از ما لباس ها را تا می زند، اجازه دهیم با خیال راحت این کار را انجام دهد . حتی بخشی از لباسها را که تا زده است هم باید پذیرفت و همان طور جمع کرد.

6- در صورت لزوم کودک را کمک کنیم تا رفتار را در سطح ابتدایی بتواند انجام دهد.

مثلا وقتی کودک خردسال میل به تا زدن لباسها دارد به او کمک کنیم تا بتواند این کار را انجام دهد و حتی طور عمل کنیم که قسمت آخر کار یا تای آخر را او بزند. این کار باعث می شود تا احساس خوب ناشی از انجام دادن کار به او دست دهد و انگیزه لازم برای تکرار رفتار را داشته باشد.

7- وقتی هم کار را حتی به شکل ناقص انجام داد حتمن واکنش مثبت نشان بدیم

8-  به هیچ عنوان کودک رو تحت فشار نگذارید یا او را مجبور به تقلید رفتار نکنید . فقط کافیست که کودک رفتار مورد نظر را به طور مرتب از شما در موقعیت های مختلف ببیند.

9- انتظار نداشته باشیم کودک بعد از مشاهده،  رفتار مورد نظر را دقیق و درست انجام دهد. همین که کودک رفتار را ببیند و به انجام آن علاقمند شود کفایت می کند.

یادمان نرود که پدر و مادر در سالهای ابتدایی، الگوهای اصلی کودک هستند و مبنایی برای درست و  غلط  زندگی کودک . پس شاید بهترین زمان باشد تا از این فرصت استفاده کنید و  مهارتهای مهم و کلیدی زندگی و رفتارهای مطلوب را با الگو قرار دادن خود، در وجود فرزندتان بکارید.

بیشتر بخوانید:  18 اشتباه تربیتی والدین

 

 

 

 شاید این مطلب را هم بخواهید بخوانید:

نیازهای اساسی انسان از زمان تولد تا پیری و کهولت

 

 

 

پادکست رادیو والدگری را در اپلیکیشنهای زیر دنبال کنید و بشنوید:

           

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
241428